Zodra de lieve mensen van Creative Mornings Utrecht me vroegen om een breakfast lecture te doen met het thema “Reality” explodeerde mijn hoofd met ideeën. Wat een mooi thema, waarmee je zoveel interessante kanten op kan gaan. En was ik maar een “Sheldon Cooper”, wat een onderwerp voor de wetenschap.
Afijn… voor wie zich nog kan herinneren, ik ben een beelddenker en op het moment dat mijn hoofd letterlijk explodeert met ideeën… ik kan je verzekeren dat is een mooi gezicht. Het is alsof je in een enkel moment een totaalbeeld krijgt op alles wat relevant is op het onderwerp, een sterrenhemel vol lichtjes zover het oog rijkt. Het zijn bij mij geen woorden, het zijn beelden of connecties, concepten.
Het is even genieten, maar ik doe er goed aan om zo snel mogelijk in actie te komen en er zoveel mogelijk over te schrijven. Dat kan door middel van een mindmap of indexkaartjes/post-its, soms moet ik gewoon een stuk schrijven. In het begin moet ik gewoon het eerste de beste wat in me opkomt, wat verrassend moeilijk is. Je bent toch geneigd om er meteen iets begrijpelijks van te maken, iets van klopt van de meet af aan. Dan kun je soms lang staren naar een wit velletje papier, of een knipperend cursor op het scherm.
Ik moet mezelf op dat soort momenten herinneren aan de eerste les “visualiseren” op het Grafisch Lyceum. Tijdens deze les moeten we staand achter de tekentafel, opgesteld als een ezel, in resolute bewegingen lijnen kriskras over het papier tekenen. Om zo af te leren vanuit de pols lijnen te trekken. Het was een soort “paint the fence”-achtige beweging en we waren zeer mechanisch lijnen aan het tekenen waarbij geen plek voor twijfel of bescheidenheid was. Het werd een kwestie van wie de meeste vellen vol kon krijgen en niemand was bezig met de perfecte lijn, vooral gewoon veel lijnen maken.
Ideeën uit je hoofd krijgen is hetzelfde, zoals Pat Flynn zei (zie de post “Oneliners”) ‘Thinking puts your editor brain into the driver’s seat’, iets wat je niet kunt gebruiken als je met een hoofd vol ideeën of concepten rondloopt. Er is eigenlijk geen betere remedie dan gewoon doen, door je niet te storen aan een lelijk handschrift of dat het slechts een vodje papier is of het mooiste notitieboek denkbaar dat nog maagdelijk leeg is. Dat brengt me bij een mooie quote uit een boek dat ik totaal vergat tijdens het schrijven van het stukje “Oneliners”:
Perfectionism is the voice of the oppressor, the enemy of the people. It will keep you cramped and insane your whole life, and it is the main obstacle between you and a shitty first draft.
Gezegd door Anne Lamott in ‘Bird by Bird: Some Instructions on Writing and Life’, een schitterend boek trouwens. Met veel humor en zelfspot zegt Anne eigenlijk, shitty first drafts zijn niet bedoeld om perfect te zijn. Ze zijn juist intentioneel imperfect en ongepolijst. Shitty first drafts zijn er om ideeën uit je hoofd en op papier te krijgen, omdat ze daar beter op waarde in te schatten zijn (en je daarmee een hoop mentale ruimte terug krijgt).
Bedankt voor het lezen, je bent geweldig. Dat weet je toch?!
Deze post is onderdeel van de 27daysofmay in de aanloop van mijn talk bij Creative Morning Utrecht en lancering van ihavesomanyideas.com.