Als je dan toch een snaar weet te raken…

Vanochtend stond mijn Creative Mornings breakfast lecture in de planning, ik zal morgen de transcript posten en later zal de organisatie ook de video delen. En voor het geval je de url naar de LinkedIn groep zoekt: daa.gs/LI-group

Ik moet eerlijk bekennen dat ik het best pittig vond en voor mijn gevoel ging het ook niet altijd even lekker, sterker nog ondanks mijn voorbereiding raakte ik een stukje van mijn verhaal kwijt omdat ik wat was vergeten te vertellen. Daar stond ik dan met een microfoon in mijn handen, 2 camera’s op mijn gezicht en mijn hoofd was helemaal leeg en ik val stil…

Even zie ik mezelf staan, en ik zeg tegen mezelf “… ik wist dat dit kon gebeuren, maar de belangrijkste vraag nu is wat ga je nu doen”.  Sterker nog, hier was ik het meest bang voor. Gelukkig weet ik mezelf te herpakken als ik spiek op het scherm en zie wat de volgende slide is. Een belangrijke slide waar ik helaas door mijn zenuwen te snel doorheen schiet en even zakt de moed me in de schoenen, komt dit wel goed? Uiteindelijk weet ik het redelijk goed af te ronden en worden er ook nog een paar vragen gesteld en dan is het voorbij. Enerzijds opgelucht, anderzijds vrezend voor het oordeel van het publiek. Robert Jan komt me tegemoet en is erg positief ondanks mijn ongeplande pauze.

Dan krijg ik wat aanspraak, iemand wil toch nog even het naadje van de kous weten over mijn freelance strategieën en weer iemand anders schuift me een dik compliment toe. Zij vindt het een herkenbaar verhaal en vond het bovendien een dappere zet om zo’n persoonlijke ervaring te delen. Een paar andere mensen komen erbij staan en delen die mening. Ik ben blij verrast en ben mijn uitglijder allang vergeten: het heeft een snaar geraakt. Mijn dag kan niet meer stuk.

Bedankt voor het lezen, je bent geweldig. Dat weet je toch?!


Deze post is onderdeel van de 27daysofmay in de aanloop van mijn talk bij Creative Morning Utrecht en lancering van ihavesomanyideas.com.