Ik kwam het woord vandaag tegen in de krant, vooral consumenten lijden eronder, en gaan er écht gebukt onder [you should see the face I make right now]. Het is geen nieuw fenomeen trouwens, er werd al eerder veel erover geschreven. Ook op Wikipedia vind ik in de categorie psychologie een omschrijving:

Keuzestress is een vorm van stress die veroorzaakt wordt doordat een individu (vaak een consument) teveel keuzes moet maken. Doordat er een overvloed aan (product)informatie beschikbaar is kan hij niet meer “even” een keuze maken uit het aanbod, waardoor er voor elke -vaak relatief onbelangrijke- keuze zoveel tijd moet worden vrijgemaakt dat het individu last heeft van symptomen die overeenkomen met die van stress.

Het klinkt bijna te kinderachtig voor woorden… “help, ik leef in welvaart, maar ik heb ‘t moeilijk want ik kan niet kiezen!”. Maar toch kan ik erin meegaan, zowel persoonlijk als professioneel. Misschien kan ik een economischere keuze maken dan Nuon als energieverstrekker. En jarenlang heb ik de overstap van UPC naar ADSL uitgesteld omdat de keuze te reuze is (en nu zit ik met Scarlet One in mijn maag, help rond maart mag ik weer kiezen…) en zorgverzekeraars ga ik niet vergelijken want het is me teveel moeite, ik vind mijn collectieve optie bij Groene Land wel prima zo.

Zo las ik een tijd geleden een post op Bokardo: “the Paradox of Choice: What’s Easiest”. De aanleiding was een optreden van Barry Schwartz (auteur van “The Paradox of Choice: Why More Is Less”) op het 11e User Interface Conference dit jaar, over hoe besluitvorming van mensen: “People choose not on the basis of what’s most important, but on what’s easiest to evaluateâ€?. Ik wil het boek gaan bestellen… dan mijn best doen niet te kijken naar wat “other customers bought” …tsk …keuzestress.