Enkelen van jullie mailden mij vorige week over het gebrek aan tijd. Wat een herkenbare reactie, ik kan de keren dat ik die reactie zelf heb moeten geven niet eens meer tellen… te vaak. Per toeval had ik deze zomer een vakantie lang tijd genoeg… en deed een aangename ontdekking.

Afgelopen zomer vierden wij vakantie in Frankrijk, een rustig stekje in de Vogezen zonder wifi. Daar kwamen we ter plekke pas achter trouwens, we namen de aanwezigheid van wifi als vanzelfsprekend aan om je eerlijk te bekennen. We moesten er even aan wennen maar al snel kozen we eieren voor ons geld (mede omdat de vakantiebundels op raakten) en doken we in de boeken die we hadden meegenomen. In eens hadden we tijd over!

Zo afgelegen en dicht bij de natuur wonen voelt ontzettend goed trouwens. De rust van het leven daar maakte ons allebei erg gelukkig en ontspannen. Ik las die weken erg veel en schreef gedachtes op in een dagboek, met de hand zeg ik je! Mijn vulpen is nog nooit zoveel gebruikt. Het was al een wonder dat ik de pen en het notitieboekje bij me had.

Uit het raam staren naar de regen of wandelen; gewoon stil zijn en nadenken… wat een luxe! Ik voelde dat het me elke dag meer ging opleveren. Zo werd mijn handschrift beter. Kon ik meer en makkelijker schrijven (ik had minder last van innerlijke kritiek – het resultaat zie je hier, al 3 posts in ongeveer een week tijd).

Omdat mijn hersenen getraind raakten kon ik geïnspireerder lezen, de inspiratie kwam bewuster tot me en mijn hersenen maakten andere connecties. Er ontstonden nieuwe ideeën en nieuwe filosofieën.

Het meest opvallende vind ik nu; lezen, schrijven en nadenken geeft ruimte in mijn hoofd, voor meer lezen, schrijven en nadenken. Fascinerend gewoon:

  • Meer lezen, schrijven en nadenken: meer capaciteit en ruimte om nog meer te lezen, schrijven en nadenken.
  • Meer werkwerkwerk, drukdrukdruk, internetten, posten, liken, email checken (prikkels en dopamine): weinig tot geen capaciteit en ruimte om te lezen, schrijven en nadenken.

wtf?!

Met andere woorden… pas als ik weg ben van de altijd aanwezige informatie-stroom en de werkdruk, voel ik ruimte in mijn hoofd én lichaam. Dus pas als ik een ‘Walden‘ (Het boek “Walden, and On The Duty Of Civil Disobedience” van Henry David Thoreau) uithaal, heb ik tijd om na te denken?! wtf…?! 

Identificatie van de ‘Niet Walden’-factoren

Na mijn vakantie ging ik meteen op zoek naar mijn ‘Walden‘ -plek, want hoewel ik dolgraag écht een leven op Walden pond zou willen inrichten, mijn andere gezinsleden denken daar significant anders over. Het is trouwens makkelijker om te beginnen met de ‘Niet Walden‘-factoren. De factoren die mij afleiden en/of tot beperking leiden van mijn schrijf/lees/denk vermogen:

  1. Email checken, social media, netflix en nutteloze spelletjes. Soms allemaal tegelijk!
  2. Woon-werkverkeer naar mijn huidige opdrachtgever (van minimaal 2,5 tot 5 uur per dag).
  3. Uitslapen op vrije dagen, of dagen dat ik niet naar mijn opdrachtgever hoefde of thuis werkte.
  4. Chatten via iMessage.
  5. Sport (in mijn geval, erg veel hiervan)

Om eerlijk te zijn, hiermee maakte ik mijn tijd vol. Deze factoren zorgden ervoor dat ik geen tijd vrij wilde maken voor meer bezinning. Tijd die nodig is om na te denken over wát ik doe en waarom. Of voor wie ik mijn tijd ga besteden: blijf ik vooral werkzaamheden voor mijn opdrachtgevers uitvoeren (en ben ik eigenlijk een werknemer met een andere rechtsvorm)?

Of ga ik meer tijd steken in zaken die waarde voor mijzelf en mijn gezin toevoegen. Niet alleen in financiële zin maar ook in maatschappelijke zin en in persoonlijke groei en dus voldoening.

De “hoe doe ik dat dan”-serie

Na vele experimenten heb ik een aantal oplossingen gevonden die mij helpen een aantal van deze afleiders te minimaliseren of beperkingen om te zetten tot mogelijkheden. Om te voorkomen dat deze post nog meer van jouw kostbare tijd gaat vragen, zal ik het opdelen in meerdere posts. De “hoe doe ik dat dan”-serie:

  • Mijn “maak iets 20 seconden moeilijker (of makkelijker)”-regel
  • Vroeger opstaan… zelfs voor notoire ‘snooze’ers als ik… stel je voor dat het lukt?
  • Maak voor elke dag een F’ing planning!
  • Plan ‘think time’ en het liefst ergens op een echte ‘Walden’ locatie.
  • Hou jezelf accountable!
  • Weet waarom je (eigenlijk) nee moet zeggen, en zeg het ook wat vaker.

Om maar een paar ideetjes te noemen, want mijn hoofd loopt over met alles wat ik heb ontdekt en wat ik je wil vertellen. We gaan genieten de komende weken samen hier, als jij tijd vrijmaakt om te komen lezen, maak ik de tijd voor waardevolle posts! De eerste over mijn “maak iets 20 seconden moeilijker (of makkelijker)“-regel zal ik morgen al posten zodat je meteen aan de slag zou kunnen. Bedankt voor het lezen. Je bent geweldig, dat weet je toch!?