Laatst veranderde ik mijn LinkedIn titel naar “Professional thinker, adventurer and problem solver”. In mijn proces kwam ik namelijk tot een inzicht over mijn unieke talenten. Daar ga ik zo nog even dieper op in, eerst een klein zijspoor wat bijdroeg aan dat inzicht. Het was voor mij altijd een kleine uitdaging om uit mijn woorden te komen, soms haalde ik woorden door elkaar of kon ik alleen op het engelse woord komen, in het ergste geval kon ik helemaal niet op het woord komen en sloeg ik wel eens dicht.
Beelddenker
Ik benutte in dat geval de kans om heel goed te luisteren en observeren, geduldig te zijn en de woorden op hun eigen tempo tot me te laten komen. Ik weet niet meer precies wanneer, maar op een heel specifiek moment realiseerde ik me dat ik letterlijk in plaatjes denk. In mijn hoofd vormen beelden, connecties en mogelijkheden die in razend tempo als een carrousel voorbij komen tot ik kan zien welk beeld als het juiste puzzelstukje voor de situatie geldt.
Daarna is aan mij de schone taak om wat als beeld in mijn hoofd vormt, te vertalen naar woorden om een verhaal te vertellen in een logische volgorde die anderen ook kunnen begrijpen, omdat zij immers niet in mijn hoofd kunnen kijken en het plaatje kunnen zien. Aha, denk je nu, vandaar dat jij altijd met zoveel metaforen praat. En aha dacht ik, vandaar dat ik eigenlijk best goed verhalen kan vertellen. En vandaar dat ik goed in ontwerpen ben, het is als verhalen vertellen met plaatjes als resultaat van goed luisteren en observeren, ‘connecting all the dots‘ met een ontwerp als resultaat.
“Dat is mooi“, kan je denken. “Dan doe je waar je goed in bent…“, en dat klopt ook wel. Maar als ik ontleed, kan ik beter zeggen dat mijn talenten liggen in het gebied van luisteren, observeren en verbindingen maken, onderzoeken welk probleem of welk vraagstuk aan de grondvest ligt en na te denken over de mogelijke oplossingen. Ontwerpen van beter presterende websites, door UX- of interaction design, is slechts een uiting van deze talenten. Om in de termen van Gay Hendriks (met dank aan Annedien Hoen voor de leestip) te spreken, dit zou ik benoemen als werk in mijn ‘zone of excellence’, terwijl ik geneigd ben om de bovenliggende talenten mijn ‘zone of genius’ te noemen.
Zone of genius
Het is geen verrassing dat het mij nu écht te doen is om die talenten uit mijn ‘zone of genius’, vandaar dat ik ook mijn LinkedIn titel dus veranderde naar “Professional thinker, adventurer and problem solver”. Kwestie van mijn eigen mindset en overtuigingen te veranderen.
Toen ik deze zoektocht startte met het manifesto “De toekomst van de creatieve freelancer”, had ik al enige tijd zitten broeden op een proces voor mezelf en door ‘hardop’ hier na te denken wil ik mijn ideeën slijpen en verbeteren. Mijn vraag of je over je schaalbaarheid had nagedacht, gaat slechts over 1 kenmerk van een veranderende (en falende) samenleving die hopeloos dreigt te verzuipen tussen een realiteit die niet meer werkt en een onwetendheid over de toekomst (U.Lab 3 divides).
We zijn zo opgeleid en opgevoed
Om je een voorbeeld te geven, het stoort mij enorm dat wij vroeger (en onze ouders daarvoor en onze kinderen morgen) voornamelijk zijn opgeleid (en opgevoed) tot brave burgers, consumenten en werknemers die werken om te kunnen voor hun levensonderhoud. Het leidde ertoe dat wij met een gevoel van ‘entitlement‘ (een goede Nederlandse vertaling die de lading dekt is er m.i. niet) en overtrokken individualiteit de planeet leeg consumeren en leven en werken voor het hier en nu. Ook ken ik weinig organisaties die hun eigen bestaansrecht analyseren op basis van wat de mensheid en de planeet nodig heeft.
Dus of je nou werknemer bent, of freelancer die op uur- of project basis levert, het komt in grote lijnen op hetzelfde neer. Ook de freelancer die werkt om voornamelijk in zijn of haar levensbehoefte te voorzien is technisch gesproken een ‘werknemer’, maar één die alle risico’s voor eigen rekening neemt. Dat blijf je zolang je geen ontwerper van je eigen toekomst bent.
Het woord “schaalbaar” vond ik daarbij het goed passen, maar ondernemerschap of entrepreneurship behoren daar allicht ook toe. Zelfredzaamheid misschien ook toepasselijk omdat het voorbij je rechtsvorm gaat, ik heb dit nog niet 100% tot een woord kunnen vertalen. De plaatjes branden in elk geval een gat in mijn netvlies. Mensen zeggen wel eens “je werkt om te leven, je leeft niet om te werken” en daar neigen een groot aantal van die plaatjes in mijn hersenen naar toe, maar Jim Rohn zei het eigenlijk nog mooier:
“Learn to work harder on yourself than you do on your job. If you work hard on your job you’ll make a living, if you work hard on yourself you can make a life.”.
Jim Rohn
Het werk
Het vergt echt ‘werk‘ om verder te komen dat alleen werken om je rekeningen te kunnen betalen en een leuk leven te leiden. Mijn eerdere posts waren allemaal stappen van mij om ‘het werk‘ te doen en ik heb nagedacht over een concept-proces om daar een volgorde in te kunnen krijgen. Dit is mijn eerste poging tot omzetten van plaatjes naar woorden, en ik wil je vragen om vooral kritisch mee te denken over de validiteit ervan:
- Identificatie fase
- Waar komt het gevoel van urgentie vandaan, waarom dit ‘werk‘?
- Wat is het probleem en wat is de vraagstelling?
- Wat zijn belemmerende overtuigingen, gedrag, gewoontes en factoren?
- Wat hield mij tot nu toe tegen?
- Visie fase
- Wat zijn mijn skills, expertises en unieke talenten?
- Wat zijn mijn normen en waardes?
- Waar wil ik staan? Hoe zie ik mezelf over 6 maanden, 1 jaar, 2 jaar of 10 jaar?
- Wat is mijn persoonlijke vision statement (filosofie) congruent met mijn normen en waardes?
- Strategische fase
- Wat zijn mijn 6 maanden, 1 jaar, 2 jaar of 10 jaar doelstellingen (congruent met mijn filosofie en normen en waardes)?
- Met mijn doelstellingen, waardes en filosofie als input: hoe word ik meester van mijn eigen agenda? Hoe creëer ik een plan & review-routine?
- Welke andere routines (nieuwe gewoontes) heb ik nodig om mij (dagelijks) te helpen bij het maken van de juiste overwegingen (wat doe ik wel en wat doe ik niet, hoe kom ik dichter bij mijn doelen)?
- Welke drempels installeer ik (of neem ik weg) om mijn doelen te realiseren?
- Accountability fase
- Welke rolmodellen of mentoren gaan mij helpen bij het halen van mijn doelen?
- Wie houdt mij accountable, welke betrouwbare partner kan ik hiervoor vinden?
- Welke KPI’s kan ik identificeren om mijn doelstellingen te quantificeren en mijn progressie meetbaar te maken?
- Hoe blijf ik groeien (∞) en nieuwe doelstellingen waarmaken?
Identificatie
Deze posts bedoeld zijn om jullie mee te nemen tijdens mijn proces en ik probeer ze te schrijven in volgorde dat logica brengt en je misschien overtuigd om dit ‘werk‘ ook voor jezelf te gaan doen. De belangrijkste 1e stap was onderzoeken, of wéten waarom ik dit allemaal wilde doorstaan. Want zonder diepgewortelde overtuiging (urgentie) van je eigen redenen waarom, heeft het allemaal geen zin en kun je je tijd beter aan je opdrachten besteden. Want in dat geval zal je hooguit jezelf eens kortstondig motiveren om ergens tijd voor te maken, iets te lezen of ergens over na te denken, maar vaak eindigt zo’n opleving even abrupt als dat het begon.
Recent heb ik jullie meegenomen in mijn ‘waarom‘. Helaas is het artikel “Start met waarom…” statistisch gezien geen succes geworden. Ook de vertaling op Medium.com kon geen publiek vinden, blijkbaar is er gewoonweg geen interesse in een “waarom”-verhaaltje.
Maar een “ik heb geen tijd”-verhaaltje… dat sloeg in als een bom. Het artikel “Over het gebrek aan tijd, om te kunnen nadenken…” is voor mij onderdeel van identificeren van alle belemmerende factoren en overtuigingen. Zaken die je tegenhouden, afleiden of weerhouden van succes omdat je overtuigd bent van gedachtes of ideeën over jezelf.
Jullie reacties op dit artikel waren unaniem: tijd vrijmaken voor stilte, nadenken en lezen doen we vaak pas als we op vakantie zijn.
Op alle andere momenten wordt het beschouwd als een ‘luxe’. En als het al een plekje op de planning heeft gekregen, is het een item dat continue op de schopstoel staat. Of gehaast tussendoor moet gebeuren.
Het is geen ’non negotiable’. Het is geen gewoonte, geen onderdeel van een routine.
De werkelijke eerste stap in het proces van ‘het werk‘ is volgens mij het stellen dat werken aan jezelf (aka ‘het werk‘) een non-negotiable is op je planning. Ik denk zelfs dat dat het moeilijkste is van het hele proces.
Bedankt voor het lezen. Je bent geweldig, dat weet je toch!?
Recent Comments