Laatst hoorde ik wat interessants op een podcast. Namelijk dat als je moe bent, vaak als je chronisch moe bent of slaap te kort komt, je veel minder goed in staat bent de positieve dingen te zien of te onthouden.
Je lichaam is is opperste staat van alertheid en is constant op zoek naar gevaar. Alsof er een filter aangezet is voor negativiteit zie of hoor je dus alleen nog maar negatieve zaken. Het kunnen je eigen gedachten zijn die steeds negatiever worden, maar je hoort om je heen veelal alleen nog maar de negatieve berichten. Je bent niet meer in staat om te zien, horen of onthouden dat er nog veel meer positieve dingen zijn. Je wordt op die manier overladen met negativiteit, wat makkelijk kan leiden tot depressieve gevoelens.
Ik wil niet beweren dat goede nachtrust een remedie is voor depressiviteit, maar het is goed om te weten dat vermoeidheid en negatief denken met elkaar gerelateerd zijn. In dat geval helpt het zonder meer om er een gewoonte te maken om vroeger naar bed te gaan en je 8 uur slaap per dag te krijgen. Met veel minder moet je het niet doen hoor, al die opschepperij van over 4 a 5 uur slaap per nacht is schromelijk overdreven. Lees bijvoorbeeld het artikel “Sleep deprivation is not a badge of honor” van DHH (David Heinemeier Hansson) op Medium.com.
Tenslotte, ik had ook een keer gelezen dat je tijdens je slaap enkele cycli van diepe rust maakt. Het is goed om te ontdekken hoelang jouw cyclus is zodat je kunt uitrekenen hoe laat je naar bed moet gaan, om niet midden in een cyclus door je wekker bruut gewekt te worden. Ideaal wordt je aan het eind van een cyclus wakker, om met energie aan je dag te beginnen.
Bedankt voor het lezen, je bent geweldig. Dat weet je toch?!