Hmmm… blogblues?

Vorige week had ik een aangenaam gesprek met iemand en toevallig hadden we het even over mijn blog. Ik loop eigenlijk al een paar weken te twijfelen of ik wel tevreden ben met de richting van mijn blog. Noem het maar een klein dipje, blogblues dus. Tijd om mijn blog… uhm strategie te herformuleren, onwille het bloggen vol te blijven houden en leuk te blijven vinden. Misschien kunnen jullie hardop meedenken… (waarschuwing: lange post!)

Copy&Paste = evil.

Het begint me een beetje te irriteren dat ik weinig tijd vrijmaak om eigen artikelen te schrijven. Terwijl ik dit wel erg leuk vind en dat ook graag wil doen. Uit een soort van gemak ontstaat dan een situatie waar je artikelen van anderen aanhaalt. Dit om toch maar iets te bloggen, maar helaas blijft het nu steeds vaker uit dat ik er ook iets extra’s van mezelf bijschrijf. Dieptepunt vond ikzelf mijn copy&paste over Delicious 2.

Waarom ook al weer bloggen?

Wat ik niet wil weet ik blijkbaar heel goed. Weet ik ook wat ik wél wil? Want zoals uit het gesprek naar voren kwam, marketingcommunicatie-blogs zat (en vele die beter zijn). Valt mijn blog trouwens in die groep? En wil ik me persé daarbij -blijven- aansluiten? Wil ik ‘anders’ zijn of is dat niet aan de orde, blog ik voor mezelf of voor een publiek? Waarvoor doe ik het eigenlijk? Too many questions… Maar vooruit vul in:

Ik blog om…

1. informatie en inspiratie te kunnen managen en doorgeven,
2. te publiceren, ego-marketing,
3. scherp te blijven op ontwikkelingen,
4. beter te leren schrijven, publiceren en presenteren.

Dit zijn eigenlijk wel harde wensen, criteria die niet zo snel zullen veranderen. Met andere woorden, ik wil als blog wél ‘anders’ zijn en onderscheiden. Maar laat ik er heel eerlijk over zijn, ik geniet van de kijkcijfers in Clicky. Omwille van mijn eigen kwaliteitstandaard en om de kijkcijfers vol te houden, zelfs te verbeteren, zal ik me toch van copy&paste moeten weerhouden en mijn eigen unieke content maken.
Twee vragen komen nu in me op. Waarover dan wel te schrijven? En voor wie wil je schrijven? De laatste vraag wil ik eigenlijk niet beantwoorden, als jullie minimaal net zo informatie-gulzig zijn als ik, dan is de kans groot dat jullie je voor dezelfde onderwerpen interesseren als ik. En misschien spreek je een nieuwe groep lezers aan door te specialiseren.

Waarin specialiseren? Waarover schrijven?

Nou… wat is een marketingcommunicatie-blog eigenlijk, waarin onderscheiden zij zich? Ik meen namelijk dat marcom-blogs ongeveer over alles kunnen schrijven. Nieuws uit de (online) marketingwereld, analytics, usability-of zelfs DM-vraagstukken, marcom evenementen, gadgets, boeken of mobile ontwikkelingen, ik sla voor het gemak het leeuwendeel zelfs over. Is het een misplaatste vorm van informatie-hebberigheid dat ik me als designer voor dat alles interesseer? Nummer zeven van de 7 Habits of Highly Ineffective People: “Constantly on information overload”… klinkt vaag bekend.

Verfoeide informatie-hebberigheid

Mijn RSS feeds heb ik redelijk georganiseerd met een mapje bovenaan **top 15**, daarin staan maximaal 15 feeds die ik eigenlijk dagelijks zou willen lezen: Blogging Pro, Carsonified, Checklist, Copyblogger, CorporateWebsite.com, Future Now, Logic + Emotion, Marketingfacts, Modern Life Is Rubbish, Molblog, Moo, Signal vs. Noise, Veerle’s blog. In bold de feeds die ik het meest uniek en waarvan de berichten voor mij iets begerenswaardigs hebben. Carsonified staat er tussen omdat ze momenteel bezig zijn met een serie over een redesign van hun huisstijl.

Andere mapjes zijn o.a. NL/BE blog, blogs (overig), Productivity | Lifehacks, web2.0, UID en UED, webDesign, SEO, WP & about blogging, tagged (delicious netwerk) en nog een zooi persoonlijke interesses. In welk mapje wil ik belanden? In de **top 15** is een leuke ambitie, maar het gaat nu om de tags die op mijn blog van toepassing zouden moeten zijn. Dan moet ik me nu eigenlijk weer beheersen om niet alle tags te gebruiken die ik interessant vind: probeer te specialiseren! Okay, tijd voor een visual (deze post werd toch al saai).

Make up your mind

Met een beetje hulp heb ik nu alles wat mij beweegt -uiteindelijk- onder deze 3 hoofdcategorieën geschaard: design, web en psychology. Op persoonlijke posts (deze) na. In orde van belangrijkheid zijn ze van formaat onderscheidend, de belangrijkste trigger blijkt design. Dat is niet schokkend, noch veel anders dan de huidige situatie, ga maar na… alles wat ik tot nu toe heb gedaan, kan ik verantwoorden en in een van deze hokjes plaatsen. Ik heb óók de dingen meegenomen die puur in de hoek ‘web’ en soms bij ‘psychology’ thuishoorden. Als het gaat om naslag -archiveren- kan ik dat waarschijnlijk beter met Del.icio.us doen en zelfs nog beter benutten dan ik het nu doe.

Tagging als richtlijn

Als het gaat om de 4 punten bij “waarom”, dan zou ik willen zien wat er gebeurt als ik schrijf vanuit het perspectief design, en de overlappen die het heeft met de andere categorieën.

Als toetsing wil ik hanteren dat ik design voor of achter elke tag moet kunnen plaatsen (of het moet nadrukkelijk met design te maken hebben). Bijvoorbeeld: typografie, branding, grafisch- of web-, -inspiratie, interaction-, interface-, experience-.

Twee tags kan ik niet sec op deze manier uitleggen, maar neem ik wel mee: verleiding en usability. Desondanks zijn het wel twee onderwerpen die een designer niet buiten zijn focus kan plaatsen.

De belofte…

Dit was een leuke post om te schrijven (kleine week mee bezig geweest), maar het is zeer waarschijnlijk nuttiger voor mij dan voor jullie. Ik moest het even uit mijn systeem krijgen en het hielp me een keuze te maken. Nieuwe beginnen zijn altijd moeilijk… Zijn er mensen onder jullie die graag een vers schets- of notitieboekje gebruiken bij nieuwe voornemens? Dan herken je mijn wens om nu, meer dan ooit, mijn eigen theme te maken. Dat gaat mijn eerste project worden, ik ga ala Carsonified mijn proces op de blog zetten. In de hoop iets werkelijk voor elkaar te krijgen, inspiratie op te doen door naar jullie te luisteren en uiteindelijk iets mooiers en beters te kunnen maken dan ik alleen voor elkaar zou krijgen.

Dus… wordt vervolgt, op nieuwe voet! (ps. bedankt voor het luisteren 😉 )