Stop de -papieren- telefoongids: mogelijkheden van verleiden

Meestal stuur ik ‘ketting’ e-mailberichten resoluut naar de spambox en de verzender na herhaling ook. Maar deze keer ontving ik het verzoek deel te nemen aan de petitie “stop de onnodige verzending van de papieren telefoongids”.

Een week of 2 geleden viel hier ook de Gouden Gids op de mat en hij ligt dan wel braaf in de kast… waar hij meestal ook gewoon blijft liggen. Misschien wel een goede petitie. Na het verrichten van mijn goede daad van vandaag, een paar bomen redden, werd ik na bevestiging naar de statistieken pagina, waar ik kon zien hoeveel mensen in mijn directe omgeving óók de petitie hadden getekend.

Verleidingsprincipe Consensus

Nu was het me wel opgevallen dat ik bij het invullen van mijn postcode op de petitie, dat er een stukje kaart werd getoond. Allicht hadden ze mij al eerder kunnen vertellen dat 4 adressen in mijn wijk en 19 in mijn postcodegebied hadden geregistreerd. Volgens Cialdini’s wet van Consensus worden wij verleidt tot participeren als we horen dat er velen ons voor zijn gegaan. Op deze statistieken pagina staan nog meer weetjes die mij over de streep (o forget it, ik was al over de streep) hadden kunnen trekken:

Door het annuleren van de bezorging van de Telefoongids op jouw adres, scheelt dat zoveel kilo papier, zoveel bomen en uiteindelijk verminderen we de CO2 uitstoot met zoveel procent.

Dan vertellen dat mijn buurman de petitie heeft ook ingevuld… elke fatsoenlijke burger zal de drang voelen om de petitie in te -moeten- vullen én te bevestigen! Oja, DAT had ik toch maar niet in de petitie statistieken opgenomen; hoeveel mensen nog moeten bevestigen… dat kan alleen maar “oh, dan doe ik dat ook niet” uitlokken…